ਅਥ ਬੀਸਵਾ ਰਾਮ ਅਵਤਾਰ ਕਥਨੰ | Ath Ram Avtar

<> vwihgurU jI kI Pqh ]

ੴ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਹਿ:

AQ bIsvw rwm Avqwr kQnM ]

ਹੁਣ ਬੀਸਵੇਾਂ ਰਾਮ ਅਵਤਾਰ ਦਾ ਕਥਨ

cOpeI ]

ਚੌਪਈ

Ab mY kho rwm Avqwrw ]

ਹੁਣ ਮੈਂ ਰਾਮ ਅਵਤਾਰ ਦੀ ਕਥਾ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾ,

jYs jgq mo krw pswrw ]

ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾ ਜਗਤ ਵਿੱਚ (ਉਸ ਨੇ) ਪਸਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ।

bhuqu kwl bIqq BXo jbY ]

ਜਦੋਂ ਬਹੁਤ ਸਮਾ ਬੀਤ ਗਿਆ,

Asurn bMs pRgt BXo qbY ]1]

ਤਦੇ ਦੈਂਤਾ ਦੀ ਕੁਲ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਗਈ ॥੧॥

Asur lgy bhu krY ibKwDw ]

ਦੈਂਤ ਬਹੁਤ ਦੰਗਾ ਕਰਨ ਲੱਗੇ,

iknhUM n iqnY qnk mY swDw ]

ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾ ਨੂੰ ਮਾੜਾ ਜਿੰਨਾ ਵੀ ਸਿੱਧਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ।

skl dyv iekTy qb Bey ]

ਤਦ ਸਾਰੇ ਦੇਵਤੇ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ

CIr smuMdR jh Qo iqh gey ]2]

ਅਤੇ ਛੀਰ ਸਮੁੰਦਰ (ਵਿੱਚ) ਜਿਥੇ (ਸੋਖ-ਸਾਈ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਉਸ ਕੋਲ) ਉਥੇ ਗਏ ॥੨॥

bhu icr bsq Bey iqh Twmw ]

ਵਿਸ਼ਣੂ ਸਮੇਤ ਬ੍ਰਹਮਾ ਨਾਮ ਵਾਲੇ ਦੇਵਤੇ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਮੇਾਂ ਤੱਕ

ibsn sihq bRhmw ijh nwmw ]

ਉਸ ਥਾ ਵਿੱਚ ਵਾਸ ਕੀਤਾ।

bwr bwr hI duKq pukwrq ]

(ਉਨ੍ਹਾ ਨੇ) ਬਾਰ-ਬਾਰ ਦੁੱਖ ਭਰੀ ਪੁਕਾਰ ਕੀਤੀ।

kwn prI kl ky Duin Awrq ]3]

ਉਹ ਦੁੱਖ ਭਰੀ ਆਵਾਜ਼ 'ਕਾਲ-ਪੁਰਖ' ਦੇ ਕੰਨਾ ਵਿੱਚ ਪਈ ॥੩॥

qotk CMd ]

ਤੋਟਕ ਛੰਦ

ibsnwdk dyv lyK ibmnM ]

ਵਿਸ਼ਣੂ ਆਦਿਕ ਸਾਰੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਨੂੰ ਉਦਾਸ ਮਨ (ਬਿਮਨ) ਵੇਖਿਆ

imRd hws krI kr kwl DunM ]

ਤਾ 'ਕਾਲ-ਪੁਰਖ' ਨੇ ਥੋੜ੍ਰਹੀ ਜਿਹੀ ਮੁਸਕਾਨ ਨਾਲ ਅਵਾਜ਼ ਦਿੱਤੀ-

Avqwr Dro rGunwQ hrM ]

ਹੇ ਵਿਸ਼ਣੂ! (ਜਾ ਕੇ) ਰਘੁਨਾਥ ਅਵਤਾਰ ਧਾਰਨ ਕਰੋ

icr rwj kro suK so AvDM ]4]

ਅਤੇ ਚਿਰ ਕਾਲ ਤੱਕ ਅਵਧ ਵਿੱਚ ਸੁਖ ਪੂਰਵਕ ਰਾਜ ਕਰੋ ॥੪॥

ibsnys DuxM sux bRhm muKM ]

ਵਿਸ਼ਣੂ ਨੇ 'ਕਾਲ-ਪੁਰਖ' ਦੇ ਮੁੱਖ ਤੋਂ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਲਈ (ਅਰਥਾਤ ਆਗਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਈ)।

Ab su`D clI rGubMs kQM ]

ਹੁਣ (ਇਸ ਤੋਂ ਅੱਗੋਂ) ਨਿਰੋਲ ਰਘੁਬੰਸ ਦੀ ਕਥਾ ਚੱਲਦੀ ਹੈ।

ju pY Cor kQw kiv Xwh rFY ]

ਜੋ ਕਵੀ ਇਸ ਕਥਾ ਨੂੰ ਮੁੱਢ ਤੋਂ ਕਥਨ ਕਰੇ,

ien bwqn ko iek gRMQ bFY ]5]

ਤਾ ਇਨ੍ਹਾ ਗੱਲਾ ਨਾਲ ਗ੍ਰੰਥ ਵੱਡਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ॥੫॥

iqh qy khI QorIAY bIn kQw ]

ਇਸ ਕਰਕੇ ਥੋੜੀ ਚੋਣਵੀ ਕਥਾ ਕਹੀ ਹੈ,

bil qÍY aupjI buD m`iD jQw ]

(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ)-ਤੇਰੇ ਬਲ ਨਾਲ (ਜਿੰਨੀ ਕੁ ਮੇਰੀ) ਬੁੱਧੀ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਹੈ।

jh BUil BeI hm qy lhIXo ]

ਜਿੱਥੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲੋਂ ਭੁਲ ਹੋਈ ਜਾਣ ਲਵੋ,

su kbo qh A`CR bnw khIXo ]6]

ਹੇ ਕਵੀਓ! ਤੁਸੀਂ ਅੱਖਰਾ ਨੂੰ ਸੰਵਾਰ ਕੇ ਕਥਨ ਕਰ ਲੈਣਾ ॥੬॥

rGu rwj BXo rGu bMs mxM ]

ਰਾਘਵ ਕੁਲ ਵਿੱਚ ਮਣੀ ਵਾਗ ਸ਼ੋਭਾ-ਸ਼ਾਲੀ 'ਰਘੁ' ਰਾਜਾ ਹੋਇਆ ਸੀ,

ijh rwj krXo pur AauD GxM ]

ਜਿਸ ਨੇ ਅਯੁਧਿਆ ਪੁਰੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਚਿਰ ਰਾਜ ਕੀਤਾ।

soaU kwl ijxXo inRprwj jbM ]

ਜਦੋਂ ਉਸ ਮਹਾਰਾਜੇ (ਰਘੁ) ਨੂੰ ਕਾਲ ਨੇ ਜਿੱਤ ਲਿਆ

BUA rwj krXo Aj rwj qbM ]7]

ਤਾ (ਉਸ ਦੇ ਪੁੱਤਰ) 'ਅਜ' ਨੇ ਧਰਤੀ ਦਾ ਰਾਜ ਕੀਤਾ ॥੭॥

Aj rwj hxXo jb kwl blI ]

ਅਜ' ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਬਲੀ ਕਾਲ ਨੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ,

su inRpq kQw dsrQ clI ]

ਤਾ ਰਾਜ-ਕਥਾ ਦਸ਼ਰਥ ਦੇ ਨਾ ਦੀ ਤੁਰੀ।

icr rwj kro suK soN AvDM ]

ਉਸ ਨੇ ਵੀ ਬੜੇ ਚਿਰ ਤੱਕ ਅਯੁਧਿਆ ਵਿੱਚ ਸੁਖ ਪੂਰਵਕ ਰਾਜ ਕੀਤਾ।

imRg mwr ibhwr bxM su pRBM ]8]

ਉਹ ਰਾਜਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਬਣਾ ਵਿੱਚ ਫਿਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ॥੮॥

jg Drm kQw pRcurI qb qy ]

ਜਗ ਵਿੱਚ ਧਰਮ ਦੀ ਕਥਾ ਤਦ ਤੋਂ ਪਸਰ ਗਈ,

suimqRys mhIp BXo jb qy ]

ਜਦ ਤੋਂ ਦਸ਼ਰਥ (ਸੁਮਿਤ੍ਰੇਸ) ਰਾਜਾ ਹੋਇਆ।

idn rYx bnYsn bIc iPrY ]

ਉਹ ਦਿਨ ਰਾਤ ਘਣੇ ਜੰਗਲਾ ਵਿੱਚ ਫਿਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ।

imRg rwj krI imRg nyq hrY ]9]

ਸ਼ੇਰ, ਹਾਥੀ ਤੇ ਹਿਰਨਾ ਨੂੰ ਨਿੱਤ ਮਾਰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ॥੯॥

ieh Bwiq kQw auh TOr BeI ]

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਦੀ ਕਥਾ ਉਸ ਪਾਸੋਂ ਹੋਈ,

Ab rwm jXw pr bwq geI ]

ਹੁਣ ਰਾਮ ਦੀ ਮਾਤਾ (ਜਯਾ) ਵਲ ਵਾਰਤਾ ਮੁੜਦੀ ਹੈ।

kuhVwm jhw sunIAY shrM ]

ਜਿਥੋ 'ਕੁਹੜਾਮ' ਨਾ ਦਾ ਸ਼ਹਿਰ ਸੁਣੀਂਦਾ ਹੈ,

qh kOsl rwj inRpys brM ]10]

ਉਥੇ ਕੌਸ਼ਲ ਰਾਜ ਦਾ ਮਹਾਨ ਰਾਜਾ ਸੀ ॥੧੦॥

aupjI qh Dwm suqw kuslM ]

ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਕੁਸ਼ਲਿਆ ਨਾ ਦੀ (ਇਕ) ਕੰਨਿਆ ਪੈਦਾ ਹੋਈ,

ijh jIq leI sis AMg klM ]

ਜਿਸ ਨੇ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਦੀਆਂ ਕਲਾਵਾ (ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ) ਜਿੱਤ ਲਈ।

jb hI suiD pwie suXMbR kirE ]

ਜਦੋਂ ਉਸ ਕੰਨਿਆ ਨੇ ਹੋਸ਼ ਸੰਭਾਲੀ ਤਾ (ਰਾਜੇ ਨੇ) 'ਸੁਅੰਬਰ' ਰਚ ਦਿੱਤਾ।

AvDys nrysih cIn birE ]11]

(ਕੁਸ਼ਲਿਆ ਨੇ) ਚੋਣ ਕਰਕੇ ਅਯੁੱਧਿਆ ਦੇ ਰਾਜੇ (ਦਸ਼ਰਥ) ਨੂੰ ਵਰ ਲਿਆ ॥੧੧॥

puin sYn sim`qR nrys brM ]

ਫਿਰ (ਇਕ) 'ਸਮਿਤ੍ਰ ਸੈਨ' ਨਾਮ ਵਾਲਾ ਸ੍ਰੇਸ਼ਠ ਰਾਜਾ ਹੋਇਆ,

ijh juD lXo m`dR dys hrM ]

ਜਿਸ ਨੇ ਯੁੱਧ ਕਰਕੇ ਮਦਰ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਸੀ।

suimqRw iqh Dwm BeI duihqw ]

ਉਸ ਦੇ ਘਰ 'ਸੁਮਿਤ੍ਰਾ' ਨਾ ਦੀ ਕੰਨਿਆ ਪੈਦਾ ਹੋਈ,

ijh jIq leI ss sUr pRBw ]12]

ਜਿਸ ਨੇ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਅਤੇ ਸੂਰਜ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਨੂੰ ਹਰ ਲਿਆ ॥੧੨॥

soaU bwir sbu`D BeI jb hI ]

ਉਸ ਬਾਲਿਕਾ ਨੇ ਜਦੋਂ ਹੋਸ਼ ਸੰਭਾਲੀ,

AvDysh cIn birE qb hI ]

ਤਦੋਂ (ਉਸ ਨੇ ਵੀ) ਮਹਾਰਾਜ ਦਸ਼ਰਥ ਨੂੰ ਪਛਾਣ ਕੇ ਵਰ ਲਿਆ।

gn Xwh BXo kstuAwr inRpM ]

ਇਹ ਕਥਨ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਕਸ਼ਟੁਆਰ ਰਾਜੇ ਦਾ ਹਾਲ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾ,

ijh kykeI Dwm su qwsu pRBM ]13]

ਜਿਸ ਦੇ ਘਰ ਕੈਕਈ ਨਾਮ ਦੀ ਸੁੰਦਰ ਲੜਕੀ (ਪੈਦਾ ਹੋਈ) ਸੀ ॥੧੩॥

ien qy gRh mo suq jaun QIE ]

(ਜਦੋਂ ਦਸ਼ਰਥ ਨੇ ਕੈਕਈ ਨੂੰ ਵਿਆਹੁਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤੀ ਤਾ ਰਾਜੇ ਨੇ ਕਿਹਾ)- ਇਸ ਤੋਂ ਤੇਰੇ ਘਰ ਜਿਹੜਾ ਪੁੱਤਰ ਪੈਦਾ ਹੋਵੇਗਾ (ਉਹੀ ਰਾਜ ਦਾ ਹੱਕਦਾਰ ਹੋਵੇਗਾ)।

qb bYT nrys ibcwr kIE ]

ਤਦ ਦਸ਼ਰਥ ਰਾਜੇ ਨੇ (ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ) ਬੈਠ ਕੇ ਵਿਚਾਰ ਕੀਤਾ।

qb kykeI nwr ibcwr krI ]

ਤਦ ਵਿਚਾਰ ਪੂਰਵਕ ਕੈਕਈ ਨੂੰ ਇਸਤਰੀ ਵਜੋਂ ਪਰਨਾ ਲਿਆ,

ijh qy sis sUrj soB DrI ]14]

ਜਿਸ ਤੋਂ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਤੇ ਸੂਰਜ ਨੇ ਸ਼ੋਭਾ ਧਾਰਨ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਸੀ ॥੧੪॥

iqh bXwhq mwg ley du brM ]

ਕੈਕਈ ਨੇ ਵਿਆਹ ਵੇਲੇ ਦੋ ਵਰ ਮੰਗ ਲਏ,

ijh qy AvDys ky pRwx hrM ]

ਜਿਨ੍ਹਾ ਕਰਕੇ ਦਸ਼ਰਥ ਦੇ ਪ੍ਰਾਣ ਖ਼ਤਮ ਹੋਏ।

smJI n nrysr bwq hIey ]

ਮਹਾਰਾਜੇ ਨੇ ਇਹ ਗੱਲ ਹਿਰਦੇ ਵਿੱਚ ਨਾ ਸਮਝੀ

qb hI qh ko br doie dIey ]15]

ਅਤੇ ਉਸ ਵੇਲੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੋ ਵਰ ਦੇਣੇ ਮੰਨ ਲਏ ॥੧੫॥

pun dyv Adyvn ju`D pro ]

ਫਿਰ ਦੇਵਤਿਆਂ ਅਤੇ ਦੈਂਤਾ ਵਿੱਚ (ਇਕ ਸਮੇਾਂ) ਯੁੱਧ ਹੋਇਆ

jh ju`D Gxo inRp Awp kro ]

ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤਾ ਯੁੱਧ ਰਾਜੇ ਨੇ ਆਪ ਕੀਤਾ।

hq swrQI sXMdn nwr hikXo ]

(ਉਸ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਰਾਜੇ ਦਾ) ਸਾਰਥੀ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ। (ਤਾ ਦਸ਼ਰਥ ਦੀ) ਇਸਤਰੀ ਕੈਕਈ ਨੇ ਰਥ ਨੂੰ (ਆਪ) ਹੱਕਿਆ।

Xh kOqk dyK nrys cikXo ]16]

ਇਸ ਕੌਤਕ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਰਾਜਾ ਦਸ਼ਰਥ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਿਆ ॥੧੬॥

pun rIJ dey doaU qIA brM ]

ਫਿਰ ਰਾਜੇ ਨੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਕੇ ਇਸਤਰੀ ਨੂੰ ਦੋ ਵਰ ਦੇ ਦਿੱਤੇ

icq mo su ibcwr kCU n krM ]

ਅਤੇ ਚਿੱਤ ਵਿੱਚ ਇਨ੍ਹਾ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਦਾ ਕੁਝ ਵੀ ਵਿਚਾਰ ਨਾ ਕੀਤਾ।

khI nwtk m`D cirqR kQw ]

(ਇਹ) ਕਥਾ (ਹਨੂਮਾਨ) ਨਾਟਕ ਅਤੇ (ਰਮਾਇਣ ਆਦਿਕ) ਰਾਮ-ਚਰਿਤ੍ਰਾ ਵਿੱਚ (ਵਿਸਥਾਰ ਨਾਲ) ਕਹੀ ਗਈ ਹੈ

jX dIn surys nrys jQw ]17]

ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾ ਦਸ਼ਰਥ ਰਾਜੇ ਨੇ ਇੰਦਰ ਨੂੰ (ਦੈਂਤਾ ਤੋਂ) ਜਿੱਤ ਕੇ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ॥੧੭॥

Air jIiq Anyk Anyk ibDM ]

ਦਸ਼ਰਥ ਨੇ ਅਨੇਕ ਤਰ੍ਹਾ ਨਾਲ ਅਨੇਕਾ ਵੈਰੀ ਜਿੱਤ ਲਏ

sB kwj nrysÍr kIn isDM ]

ਅਤੇ ਰਾਜ ਦੇ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਸਿੱਧ ਕਰ ਲਏ।

idn rYx ibhwrq m`iD bxM ]

(ਦਸ਼ਰਥ ਮਹਾਰਾਜਾ) ਦਿਨ ਰਾਤ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਕਾਰ ਲਈ ਵਿਚਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ।

jl lYn idjwie qhw sRvxM ]18]

(ਇਕ ਦਿਨ) ਉਥੇ ਸ੍ਰਵਣ ਨਾਮ ਦਾ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਜਲ ਲੈਣ ਲਈ ਆਇਆ ॥੧੮॥

ipq mwq qjy doaU AMD BUXM ]

(ਸ੍ਰਵਣ ਨੇ ਆਪਣੇ) ਦੋਹਾ ਅੰਨ੍ਹੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਛੱਡਿਆ

gih pwqR cilXo jlu lYn suXM ]

ਅਤੇ ਆਪ ਬਰਤਨ ਫੜ ਕੇ ਜਲ ਲੈਣ ਲਈ ਚਲ ਪਿਆ।

muin no idq kwl isDwr qhw ]

(ਸ੍ਰਵਣ) ਮੁਨੀ ਕਾਲ ਦਾ ਪ੍ਰੇਰਿਆ ਉਥੇ ਚਲਾ ਗਿਆ,

inRp bYT pqaUvn bwD jhw ]19]

ਜਿੱਥੇ ਦਸ਼ਰਥ ਰਾਜਾ ਮਚਾਨ ਬੰਨ੍ਹੀ ਬੈਠਾ ਸੀ ॥੧੯॥

BBkMq GtM Aiq nwid huAM ]

(ਪਾਣੀ ਭਰਨ ਨਾਲ) ਘੜੇ ਤੋਂ ਭਕ-ਭਕ ਦਾ ਨਾਦ ਹੋਇਆ

Duin kwn prI Aj rwj suAM ]

ਤਾ ਅਜ ਰਾਜੇ ਦੇ ਪੁੱਤਰ (ਦਸ਼ਰਥ) ਦੇ ਕੰਨ ਵਿੱਚ (ਉਹ) ਆਵਾਜ਼ ਪਈ।

gih pwx su bwxih qwn DnM ]

(ਉਸ ਵੇਲੇ) ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਤੀਰ ਫੜ ਕੇ, ਧਨੁਸ਼ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚਿਆ

imRg jwx idjM sr su`D hnM ]20]

ਅਤੇ ਹਿਰਨ ਸਮਝ ਕੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ॥੨੦॥

igr gXo su lgy sr su`D munM ]

ਤੀਰ ਲਗਦਿਆਂ ਹੀ ਮੁਨੀ ਡਿੱਗ ਪਿਆ।

insrI muK qy hhkwr DunM ]

(ਉਸ ਦੇ) ਮੂੰਹੋਂ ਹਾਹਾਕਾਰ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਿਕਲੀ।

imRgnwq khw inRp jwie lhY ]

ਹਿਰਨ ਕਿੱਥੇ ਮਰਿਆ ਹੈ। (ਇਹ ਜਾਨਣ ਲਈ) ਰਾਜਾ (ਤਲਾਉ ਦੇ ਦੂਜੇ ਕੰਢੇ) ਗਿਆ

idj dyK doaU kr dwq ghY ]21]

ਅਤੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ (ਰਾਜੇ ਨੇ) ਦੋਵੇਾਂ ਹੱਥ ਦੰਦਾ ਨਾਲ ਦਬਾ ਲਏ। (ਭਾਵ ਰਾਜਾ ਦੁੱਖ ਨਾਲ ਉਦਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ॥੨੧॥

srvx bwic ]

ਸ੍ਰਵਣ ਨੇ ਕਿਹਾ:

kCu pRwn rhy iqh m`D qnM ]

ਸ੍ਰਵਣ ਦੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ (ਅਜੇ) ਕੁਝ ਪ੍ਰਾਣ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ।

inkrMq khw jIA ib`pR inRpM ]

ਬ੍ਰਾਹਮਣ (ਦੀ ਦੇਹ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲਦਿਆਂ ਪ੍ਰਾਣਾ) ਨੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ-

mur qwq ru mwq inRc`C pry ]

ਮੇਰੇ ਅੰਨ੍ਹੇ (ਨ੍ਰਿਚਛ) ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ (ਫਲਾਣੀ ਥਾ ਉੱਤੇ) ਪਏ ਹਨ,

iqh pwn ipAwie inRpwD mry ]22]

ਹੇ ਨੀਚ ਰਾਜੇ! ਉਨ੍ਹਾ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਪਿਲਾ ਦੇ ॥੨੨॥

pwDVI CMd ]

ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ

ibn c`C BUp doaU qwq mwq ]

ਹੇ ਰਾਜਨ! (ਮੇਰੇ) ਦੋਵੇਾਂ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਅੱਖਾ ਤੋਂ ਅੰਨ੍ਹੇ ਹਨ। ਤੈਨੂੰ ਇਹੀ ਗੱਲ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾ,

iqn dyh pwn quh khON bwq ]

(ਤੂੰ) ਉਨ੍ਹਾ ਨੂੰ ਜਾ ਕੇ ਪਾਣੀ ਪਿਲਾ ਦੇ।

mm kQw n iqn khIXo pRbIn ]

ਹੇ ਸੁਜਾਨ! ਮੇਰੀ ਕਥਾ ਉਨ੍ਹਾ ਨੂੰ ਨਾ ਕਹੀਂ,

suin mrXo puqR qyaU hoih CIn ]23]

(ਕਿਉਾਂਕਿ) ਉਹ ਪੁੱਤਰ ਦਾ ਮਰਨਾ ਸੁਣਦਿਆਂ ਨਿਰਬਲ ਹੋ ਕੇ ਮਰ ਜਾਣਗੇ ॥੨੩॥

ieh Bwq jbY idj khY bYn ]

ਜਦੋਂ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਨੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਦੇ ਬਚਨ ਕਹੇ,

jl sunq BUp cuAY cly nYn ]

(ਤਾ) ਸੁਣਦਿਆਂ ਹੀ ਰਾਜੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾ ਵਿਚੋਂ ਜਲ ਚੋਣ ਲੱਗਿਆ।

iDRg moh ijn su kIno kukrm ]

(ਦਸ਼ਰਥ ਨੇ ਕਿਹਾ-) ਮੈਨੂੰ ਧ੍ਰਿਕਾਰ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਮਾੜਾ ਕਰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ,

hiq BXo rwj Aru gXo Drm ]24]

ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਰਾਜ ਨਸ਼ਟ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਧਰਮ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ॥੨੪॥

jb lXo BUp iqh sr inkwr ]

ਜਦੋਂ ਰਾਜੇ ਨੇ (ਉਸ ਦੀ ਦੇਹ ਵਿੱਚੋਂ ਤੀਰ ਕੱਢ ਲਿਆ

qb qjy pRwx mun br audwr ]

ਤਦੇ ਮਹਾਨ ਮੁਨੀ ਨੇ ਪ੍ਰਾਣ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤੇ।

pun BXo rwv mn mY audws ]

ਫਿਰ ਰਾਜਾ ਮਨ ਵਿੱਚ ਉਦਾਸ ਹੋ ਗਿਆ

igRh plt jwn kI qjI Aws ]25]

ਅਤੇ ਘਰ ਨੂੰ ਪਰਤਣ ਦੀ ਆਸ ਹੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ ॥੨੫॥

jIA TtI ik Dwro jog Bys ]

ਮਨ ਵਿੱਚ ਧਾਰ ਲਿਆ ਕਿ ਯੋਗ ਭੇਸ ਨੂੰ ਧਾਰ ਲਵਾ

khUM bsO jwie bin iqAwig dys ]

ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਕੇ ਕਿਤੇ ਜੰਗਲਾ ਵਿੱਚ ਜਾ ਵਸਾ।

ikh kwj mor Xh rwj swj ]

ਮੇਰਾ ਇਹ ਰਾਜ ਸਾਜ ਕਿਸ ਕੰਮ ਹੈ,

idj mwir kIXo ijn As kukwj ]26]

ਜਿਸ ਨੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਦਾ ਕੁਕਰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ ॥੨੬॥

ieh Bwq khI puin inRp pRbIn ]

ਸੁਜਾਨ ਰਾਜੇ ਨੇ ਫਿਰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਦੀ (ਗੱਲ) ਕਹੀ

sB jgiq kwl krmY ADIn ]

ਕਿ ਸਾਰੇ ਜਗਤ ਦੀ ਕ੍ਰਿਆ ਕਾਲ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੈ।

Ab kro kCU AYso aupwie ]

ਹੁਣ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਉਪਾ ਕਰਾ,

jw qy su bcY iqh qwq mwie ]27]

ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਬਚ ਜਾਣ ॥੨੭॥

Bir lXo kuMB isr pY auTwie ]

ਰਾਜੇ ਨੇ ਘੜੇ ਨੂੰ (ਪਾਣੀ ਨਾਲ) ਭਰ ਕੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕ ਲਿਆ

q`h gXo jhw idj qwq mwie ]

ਅਤੇ ਉਥੇ ਗਿਆ, ਜਿਥੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਪਏ ਸਨ।

jb gXo inkt iqn ky su Dwr ]

ਜਦ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾ ਦੇ ਨੇੜੇ ਗਿਆ,

qb lKI duhUM iqh pwv cwr ]28]

ਤਦ ਉਹਨਾ ਦੋਹਾ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾ ਦੀ ਆਹਟ ਸੁਣ ਲਈ ॥੨੮॥

idj bwc rwjw soN ]

ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਨੇ ਰਾਜੇ ਪ੍ਰਤਿ ਕਿਹਾ-

pwDVI CMd ]

ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ

k`h kho puqR lwgI Avwr ]

ਹੇ ਪੁੱਤਰ! ਦਸ, ਦੇਰੀ ਕਿਉਾਂ ਲੱਗੀ ਹੈ?

suin rihE mon BUpq audwr ]

(ਇਹ) ਸੁਣ ਕੇ ਭਲਾ ਰਾਜਾ ਚੁੱਪ ਕਰ ਰਿਹਾ।

iPir khXo kwih bolq n pUq ]

(ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਨੇ) ਮੁੜ ਕਿਹਾ-ਪੁੱਤਰ! ਬੋਲਦਾ ਕਿਉਾਂ ਨਹੀਂ।

cup rhy rwj lih kY ksUq ]29]

ਕਸੂਤੀ ਸਥਿਤੀ ਸਮਝ ਕੇ ਰਾਜਾ ਚੁੱਪ ਕਰ ਰਿਹਾ ॥੨੯॥

inRp dIE pwn iqh pwn jwie ]

ਰਾਜੇ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਪਾਣੀ ਫੜਾ ਦਿੱਤਾ।

cik rhy AMD iqh kr Cuhwie ]

ਅੰਨ੍ਹਾ (ਬ੍ਰਾਹਮਣ) ਉਸ ਦੇ ਹੱਥਾ ਨੂੰ ਛੋਹ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਰਿਹਾ।

kr kop kihXo qU Awih koie ]

(ਫਿਰ) ਕ੍ਰੋਧ ਕਰਕੇ ਕਿਹਾ-(ਸੱਚ ਦੱਸ) ਤੂੰ ਕੌਣ ਹੈਂ?

iem sunq sbd inRp dXo roie ]30]

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਦਾ ਬੋਲ ਸੁਣਦਿਆਂ ਹੀ ਰਾਜਾ ਰੋ ਪਿਆ ॥੩੦॥

rwjw bwc idj soN ]

ਰਾਜੇ ਨੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਪ੍ਰਤਿ ਕਿਹਾ-

pwDVI CMd ]

ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ

h`au puqR Gwq qv bRhmxys ]

ਹੇ ਸ੍ਰੇਸ਼ਠ ਬ੍ਰਾਹਮਣ! ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਦਾ ਘਾਤਕ ਹਾ,

ijh hinXo sRvx qv suq sudys ]

ਜਿਸ ਨੇ ਤੇਰੇ ਸ੍ਰਵਣ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਮਾਰਿਆ ਹੈ।

mY prXo srx dsrQ rwie ]

ਮੈਂ ਦਸ਼ਰਥ ਰਾਜਾ (ਤੇਰੀ) ਚਰਨੀਂ ਪਿਆ ਹਾ,

cwho su kro moih ib`p Awie ]31]

ਹੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ! ਜੋ (ਕਰਨਾ) ਚਾਹੋ, ਉਹੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ (ਵਰਤਾਉ) ਕਰੋ ॥੩੧॥

rwKY qu rwKu mwrY qu mwru ]

ਰਖਣਾ ਚਾਹੋ ਤਾ ਰੱਖੋ, ਮਾਰਨਾ ਚਾਹੋ ਤਾ ਮਾਰੋ,

mY pro srx qumrY duAwir ]

ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਦਰ 'ਤੇ ਸ਼ਰਨੀ ਪਿਆ ਹਾ।

qb khI ikno dsrQ rwie ]

ਤਦ ਉਨ੍ਹਾ ਦੋਹਾ ਨੇ ਦਸ਼ਰਥ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ-

bhu kwst Agn dÍY dyie mMgwie ]32]

ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਲੱਕੜਾ ਅਤੇ ਅੱਗ ਇਹ ਦੋਵੇਾਂ (ਚੀਜ਼ਾ) ਮੰਗਵਾ ਦੇ ॥੩੨॥

qb lIXo AiDk kwst mMgwie ]

ਤਦ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਲੱਕੜਾ ਮੰਗਵਾ ਲਈਆਂ,

cV bYTy qhw slRhRh kau bnwie ]

ਉਨ੍ਹਾ ਦੀ ਚਿੱਖਾ (ਸਲ੍ਹ) ਬਣਾ ਕੇ (ਦੋਵੇਾਂ ਉਸ ਉੱਤੇ) ਚੜ੍ਹ ਬੈਠੇ।

chUM Er deI juAwlw jgwie ]

ਦੋਹਾ ਪਾਸਿਆਂ ਤੋਂ ਅੱਗ ਮਚਾ ਦਿੱਤੀ,

idj jwn geI pwvk isrwie ]33]

ਪਰ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਜਾਣ ਕੇ ਅੱਗ ਠੰਡੀ ਹੋ ਗਈ ॥੩੩॥

qb jog Agin qn qy aupRwj ]

ਤਦ ਉਨ੍ਹਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਤੋਂ ਯੋਗ ਅਗਨੀ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ

duhUM mrn jrn ko sijXo swj ]

ਅਤੇ ਦੋਹਾ ਨੇ ਸੜ ਕੇ ਮਰਨ ਦਾ ਸਾਜ ਬਣਾ ਲਿਆ।

qy Bsm Bey iqh bIc Awp ]

ਉਸ ਵਿੱਚ (ਉਹ) ਆਪ ਭਸਮ ਹੋ ਗਏ

iqh kop duhUM inRp dIXo sRwp ]34]

ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾ ਦੋਹਾ ਨੇ ਕ੍ਰੋਧ ਕਰਕੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਸਰਾਪ ਦਿੱਤਾ ॥੩੪॥

idj bwc rwjw soN ]

ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਰਾਜੇ ਪ੍ਰਤਿ ਬੋਲਿਆ-

pwDVI CMd ]

ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ

ijm qjy pRwx hm suiq ibCoih ]

ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾ ਅਸੀਂ (ਦੋਹਾ ਨੇ) ਪੁੱਤਰ ਦੇ ਵਿਛੋੜੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਣ ਤਿਆਗੇ ਹਨ,

iqm lgo sRwp sun BUp qoih ]

ਹੇ ਰਾਜਨ! ਸੁਣੋ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਾਡਾ ਇਹੀ ਸਰਾਪ ਲੱਗੇ।

iem BwK jrXo idj sihq nwir ]

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਕਹਿ ਕੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਇਸਤਰੀ ਸਮੇਤ ਸੜ ਗਿਆ

qj dyh kIXo surpur ibhwr ]35]

ਅਤੇ ਦੇਹ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਕੇ ਸੁਵਰਗ ਵਲ ਚਲਾ ਗਿਆ ॥੩੫॥

rwjw bwc ]

(ਤਦ ਰਾਜੇ ਨੇ ਕਿਹਾ)-

pwDVI CMd ]

ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ

qb chI BUp hauW jroN Awj ]

ਰਾਜੇ ਨੇ ਚਾਹਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਵੀ ਅੱਜ (ਹੀ) ਸੜ ਜਾਵਾ?

kY AiqiQ hoaUW qj rwj swj ]

ਜਾ ਰਾਜ ਸਾਜ ਛੱਡ ਕੇ ਜੋਗੀ (ਅਤਿਥਿ) ਹੋ ਜਾਵਾ?

kY gRih jY kY krhoN aucwr ]

ਜਾ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਇਹ ਕਹਿ ਦੇਵਾ ਕਿ

mY idj AwXo inj kr sMGwr ]36]

ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾ ਨਾਲ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਆਇਆ ਹਾ ॥੩੬॥

dyv bwnI bwc ]

ਆਕਾਸ਼ ਬਾਣੀ ਹੋਈ

pwDVI CMd ]

ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ

qb BeI dyv bwnI bnwie ]

ਤਦੋਂ ਭਲੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇਵ-ਬਾਣੀ ਹੋਈ-

ijn kro du`K dsrQ rwie ]

ਹੇ ਦਸ਼ਰਥ ਰਾਜੇ ਤੂੰ ਕੋਈ ਦੁੱਖ ਨਾ ਮਨਾ।

qv Dwm hoihgy puqR ibsn ]

ਤੇਰੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਣੂ (ਭਗਵਾਨ) ਪੁੱਤਰ (ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ) ਹੋਣਗੇ

sB kwj Awj isD Bey ijsn ]37]

ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਦੇਵਤਿਆਂ (ਜਿਸਨ) ਦੇ ਰਾਜ ਸਿੱਧ ਹੋਣਗੇ ॥੩੭॥

hÍY hY su nwm rwmwvqwr ]

ਰਾਮ ਨਾਮ ਵਾਲਾ ਅਵਤਾਰ ਹੋਵੇਗਾ

kr hY su skl jg ko auDwr ]

ਜੋ ਸਾਰੇ ਜਗਤ ਦਾ ਉਧਾਰ ਕਰੇਗਾ।

kr hY su qnk mY dust nws ]

ਉਹ ਇਕ ਛਿਣ ਵਿੱਚ ਦੁਸ਼ਟਾ ਦਾ ਨਾਸ ਕਰੇਗਾ।

ieh Bwq kIrq kr hY pRkws ]38]

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਨਾਲ ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਯਸ਼ਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਕਰੇਗਾ ॥੩੮॥

nrwj CMd ]

ਨਰਾਜ ਛੰਦ

nicMq BUp icMq Dwm rwm rwie Awie hYN ]

ਹੇ ਰਾਜਨ! ਚਿੱਤ ਤੋਂ ਨਿਸ਼ਚਿੰਤ ਹੋ ਜਾ, ਤੇਰੇ ਘਰ ਰਾਮ ਰਾਜਾ ਆਵੇਗਾ

durMq dust jIq kY su jYq p`qR pwie hYN ]

ਜੋ ਤਕੜੇ ਦੁਸ਼ਟਾ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਕੇ ਵਿਜੈਈ ਹੋਣ ਦਾ ਪ੍ਰਮਾਣ ਪੱਤਰ ਪਾਵੇਗਾ।

AKrb grb jy Bry su srb grb Gwl hYN ]

ਜੋ ਅਥਾਹ ਹੰਕਾਰ ਦੇ ਭਰੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾ ਦਾ ਸਾਰਾ ਹੰਕਾਰ ਨਾਸ਼ ਕਰੇਗਾ।

iPrwie C`qR sIs pY CqIs Cox pwl hYN ]39]

(ਉਹ) ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਛੱਤਰ ਫਿਰਾਏਗਾ ਅਤੇ ਰਾਜਾ (ਬਣ ਕੇ) ਧਰਤੀ ਦਾ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਕਰੇਗਾ ॥੩੯॥

AKMf KMf KMf kY AfMf fMf dMf hYN ]

ਨਾ ਖੰਡੇ ਜਾਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਟੋਟੇ-ਟੋਟੇ ਕਰੇਗਾ, ਨਾ ਛੰਡੇ ਜਾਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਛੰਡ ਦੇਵੇਗਾ,

AjIq jIq jIq kY ibsyK rwj mMf hYN ]

ਨਾ ਜਿਤੇ ਜਾ ਸਕਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤ-ਜਿੱਤ ਕੇ ਵੱਡਾ ਭਾਰਾ ਰਾਜ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰੇਗਾ,

klMk dUr kY sBY insMk lMk Gwie hYN ]

ਸਾਰੇ ਕਲੰਕ ਦੂਰ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਨਿਸੰਗ ਹੋ ਕੇ ਲੰਕਾ ਨੂੰ ਮਾਰੇਗਾ,

su jIq bwh bIs grb eIs ko imtwie hYN ]40]

ਵੀਹ ਬਾਹਵਾ ਵਾਲੇ ਰਾਵਣ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਕੇ ਸ਼ਿਵ ਦਾ ਹੰਕਾਰ ਮਿਟਾਵੇਗਾ ॥੪੦॥

isDwr BUp Dwm ko ieqo n sok ko Dro ]

ਹੇ ਰਾਜਨ! ਘਰ ਜਾਓ, ਰਤਾ ਜਿੰਨਾ ਵੀ ਸੋਗ ਨਾ ਮੰਨੋ

bulwie ib`p Cox ky ArMB j`g ko kro ]

ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਦੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾ ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਕੇ ਯੱਗ ਆਰੰਭ ਕਰੋ।

suxMq bYx rwv rwjDwnIAY isDwrIAM ]

ਰਾਜਾ ਦਸ਼ਰਥ ਇਨ੍ਹਾ ਬੋਲਾ ਨੂੰ ਸੁਣ ਕੇ ਰਾਜਧਾਨੀ ਨੂੰ ਚਲਾ ਗਿਆ

bulwie kY bisst rwjsUie ko suDwrIAM ]41]

ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਿਸ਼ਟ ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਕੇ ਰਾਜਸੂਯ ਯੱਗ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ॥੪੧॥

Anyk dys dys ky nrys bol kY ley ]

ਰਾਜੇ ਦਸ਼ਰਥ ਨੇ ਦੇਸ਼ਾ-ਦੇਸ਼ਾ ਦੇ ਸੈਨਾਪਤੀ (ਅਨੇਸ) ਬੁਲਾ ਲਏ

idjys bys bys ky iCqys Dwm Aw gey ]

ਅਤੇ ਤਰ੍ਹਾ-ਤਰ੍ਹਾ ਦੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣੇ ਰਾਜੇ ਦਸ਼ਰਥ (ਛਿਤੇਸ) ਦੇ ਘਰ ਆ ਗਏ।

Anyk Bwq mwn kY idvwn bol kY ley ]

ਅਨੇਕ ਤਰ੍ਹਾ ਦਾ ਮਾਣ ਦੇ ਕੇ ਵਜ਼ੀਰਾ (ਦੀਵਾਨ) ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਲਿਆ।

su j`g rwjsUie ko ArMB qw idnw Bey ]42]

ਉਸੇ ਦਿਨ ਤੋਂ ਰਾਜਸੂਯ ਯੱਗ ਦਾ ਆਰੰਭ ਹੋ ਗਿਆ ॥੪੨॥

su pwid ArG AwsnM Anyk DUp dIp kY ]

ਚਰਨ ਧੋਣ ਲਈ ਪਾਣੀ, ਆਸਣ, ਧੂਪ, ਦੀਪ ਦੇ ਕੇ

pKwir pwie bRhmxM pRd`Cxw ibsyK dY ]

(ਰਾਜੇ ਨੇ) ਬ੍ਰਾਹਮਣਾ ਦੇ ਚਰਨ ਧੋ ਕੇ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਕਰਮਾ ਕੀਤੀਆਂ।

kror kor d`Cnw idjyk eyk kau deI ]

ਕਰੋੜ-ਕਰੋੜ ਰੁਪਿਆ ਦੀ ਦੱਛਣਾ ਇਕ-ਇਕ (ਬ੍ਰਾਹਮਣ) ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ।

su j`g rwjsUie kI ArMB qw idnw BeI ]43]

ਉਸ ਦਿਨ ਤੋਂ ਰਾਜਸੂਯ ਯੱਗ ਆਰੰਭ ਹੋ ਗਿਆ ॥੪੩॥

ntys dys dys ky Anyk gIq gwvhI ]

ਦੇਸ਼ਾ-ਦੇਸ਼ਾ ਦੇ ਨਟ-ਰਾਜ (ਆਏ ਜੋ) ਅਨੇਕ ਗੀਤ ਗਾਉਾਂਦੇ ਸਨ।

AnMq dwn mwn lY ibsyK soB pwvhI ]

(ਰਾਜੇ ਦਸ਼ਰਥ ਤੋਂ) ਬੇਅੰਤ ਦਾਨ ਅਤੇ ਮਾਣ ਲੈ ਕੇ ਵੱਡੀ ਸ਼ੋਭਾ ਪਾ ਰਹੇ ਸਨ।

pRsMin log jy Bey su jwq kaun qy khy ]

ਜਿੰਨੇ ਲੋਕ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਏ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾ (ਦਾ ਬ੍ਰਿਤਾਤ) ਕਿਸ ਪਾਸੋਂ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ?

ibmwn Awsmwn ky pCwn mon huAY rhy ]44]

ਆਕਾਸ਼ ਦੇ (ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੇ) ਵਿਮਾਨ (ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਨੂੰ) ਪਛਾਣ ਕੇ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ॥੪੪॥

huqI ijqI Ap`Crw clI suvrg Cor kY ]

(ਇੰਦਰ ਦੇ ਦਰਬਾਰ) ਦੀਆਂ ਜਿੰਨੀਆਂ ਅਪੱਸਰਾਵਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਸਭ ਸੁਵਰਗ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਚਲੀਆਂ ਆਈਆਂ।

ibsyK hwie Bwie kY ncMq AMg mor kY ]

ਖ਼ਾਸ ਤਰ੍ਹਾ ਦੇ ਹਾਵ-ਭਾਵ ਕਰਕੇ ਅਤੇ ਅੰਗ ਮੋੜ-ਮੋੜ ਕੇ ਨਚਦੀਆਂ ਸਨ।

ibAMq BUp rIJhI AnMq dwn pwvhIN ]

ਅਨੇਕਾ ਰਾਜੇ (ਉਨ੍ਹਾ ਦਾ ਨਾਚ ਵੇਖ ਕੇ) ਖ਼ੁਸ਼ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ (ਉਹ ਉਨ੍ਹਾ ਤੋਂ) ਬੇਅੰਤ ਦਾਨ (ਇਨਾਮ) ਪਾਦੀਆਂ ਸਨ।

ibloik A`Crwn ko Ap`Crw ljwvhIN ]45]

ਨੱਚਣ ਵਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ (ਸੁਵਰਗ ਦੀਆਂ) ਅਪੱਸਰਾਵਾ ਲਜਾਉਾਂਦੀਆਂ ਸਨ ॥੪੫॥

AnMq dwn mwn dY bulwie sUrmw ley ]

ਕਈ ਤਰ੍ਹਾ ਦੇ ਦਾਨ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ ਦੇ ਕੇ ਸੂਰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਸੱਦ ਲਿਆ

durMq sYn sMg dY dso idsw pTY dey ]

ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾ ਨੂੰ ਤਕੜੀ ਸੈਨਾ ਦੇ ਕੇ ਦਸਾ ਦਿਸ਼ਾਵਾ ਵਿੱਚ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ।

nrys dys dys ky inRpys pwie pwrIAM ]

(ਉਨ੍ਹਾ ਨੇ) ਦੇਸ਼ਾ-ਦੇਸ਼ਾ ਦੇ ਰਾਜਿਆਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਕੇ ਮਹਾਰਾਜਾ ਦਸ਼ਰਥ ਦੇ ਚਰਨੀਂ ਪਾ ਦਿੱਤਾ।

mhys jIq kY sBY su CqRpqR FwrIAM ]46]

(ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਨਾਲ) ਸਾਰਿਆਂ ਰਾਜਿਆਂ (ਮਹੇਸ) ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਕੇ (ਦਸ਼ਰਥ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਉੱਪਰ) ਛੱਤਰ ਅਤੇ ਚੌਰ ਝੁਲਵਾਇਆ ॥੪੬॥

rUAwml CMd ]

ਰੁਆਮਲ ਛੰਦ

jIq jIq inRpM nrysur s`qR im`qR bulwie ]

(ਦਸ਼ਰਥ) ਮਹਾਰਾਜੇ ਨੇ ਸਾਰੇ ਰਾਜਿਆਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤ-ਜਿੱਤ ਕੇ ਸਾਰੇ ਮਿੱਤਰ ਤੇ ਸ਼ਤਰੂ ਬੁਲਾ ਲਏ।

ibpR Awid ibisst qy lY kY sBY irKrwie ]

ਵਸ਼ਿਸ਼ਟ ਆਦਿ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਸਾਰੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਅਤੇ ਰਾਜ-ਰਿਸ਼ੀ ਬੁਲਾ ਲਏ।

kRü`D ju`D kry Gny Avgwih gwih sudys ]

ਸੈਨਾ ਨੇ ਕ੍ਰੋਧਵਾਨ ਹੋ ਕੇ ਬੜੇ ਯੁੱਧ ਕੀਤੇ, ਨਾ ਗਾਹੇ ਜਾ ਸਕਣ ਵਾਲੇ ਦੇਸ਼ਾ ਨੂੰ ਵੀ ਗਾਹ ਲਿਆ।

Awn Awn AvDys ky pg lwgIAM Avnys ]47]

(ਸਾਰੇ) ਰਾਜੇ (ਅਯੁਧਿਆ ਵਿੱਚ) ਆ-ਆ ਕੇ ਦਸ਼ਰਥ ਦੇ ਪੈਰੀਂ ਪਏ ॥੪੭॥

Bwiq Bwiqn dY ley snmwn Awn inRpwl ]

ਤਰ੍ਹਾ-ਤਰ੍ਹਾ ਦੇ (ਪਦਾਰਥ ਰਾਜਿਆਂ ਨੂੰ) ਭੇਟਾ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਰਾਜੇ ਦਸ਼ਰਥ ਪਾਸੋਂ ਵੀ ਸਨਮਾਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੇ।

Arb Krbn drb dY gj rwj bwj ibswl ]

ਅਰਬਾ-ਖਰਬਾ ਦੀ ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਸ੍ਰੇਸ਼ਠ ਹਾਥੀ ਅਤੇ ਘੋੜੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਦਿੱਤੇ ਗਏ।

hIr cIrn ko skY gn jtq jIn jrwie ]

ਹੀਰਿਆਂ ਜੜੇ ਬਸਤ੍ਰ ਅਤੇ ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਜੜਾਊ ਜ਼ੀਨਾ ਨੂੰ ਕੌਣ ਗਿਣ ਸਕਦਾ ਹੈ

Bwau BUKn ko khY ibD qy n jwq bqwie ]48]

ਅਤੇ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਕੌਣ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਬ੍ਰਹਮਾ ਤੋਂ ਵੀ ਦੱਸੀ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੀ ॥੪੮॥

psm bsqR ptMbrwidk dIey BUpn BUp ]

ਪਸ਼ਮ ਅਤੇ ਰੇਸ਼ਮ ਦੇ ਬਸਤ੍ਰ ਰਾਜਿਆਂ ਨੂੰ ਰਾਜੇ ਦਸ਼ਰਥ ਨੇ ਦਿੱਤੇ।

rUp ArUp srUp soiBq kaun ieMdR krUpu ]

(ਉਹ ਰਾਜੇ) ਉਪਮਾ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਰੂਪ (ਵਾਲੇ ਸਨ)। (ਉਨ੍ਹਾ ਦੇ) ਸਰੂਪ ਦੀ ਸ਼ੋਭਾ ਸਾਹਮਣੇ ਇੰਦਰ ਵੀ ਕਰੂਪ ਲੱਗਦਾ ਸੀ।

dust pust qRsY sBY QrhrXo suin igrrwie ]

ਸਾਰੇ ਵੱਡੇ-ਵੱਡੇ ਵੈਰੀ ਕੰਬ ਗਏ, (ਦਾਨ ਨੂੰ) ਸੁਣ ਕੇ ਸੁਮੇਰ ਪਰਬਤ ਥਿੜਕ ਗਿਆ ਅਤੇ

kwit kwitn dY muJY inRp bwit bwit lutwie ]49]

(ਸੋਚਣ ਲੱਗਿਆ ਕਿ) ਰਾਜਾ ਦਸ਼ਰਥ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਕੱਟ-ਕੱਟ ਕੇ (ਵੰਡ-ਵੰਡ ਕੇ) ਕਿਧਰੇ ਲੁਟਾ ਨਾ ਦੇਵੇ ॥੪੯॥

byd Duin kir kY sBY idj kIAs j`g ArMB ]

ਵੇਦਾ ਦੀ ਧੁਨੀ ਨਾਲ ਸਾਰਿਆਂ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾ ਨੇ ਯੱਗ ਦਾ ਆਰੰਭ ਕੀਤਾ।

Bwiq Bwiq bulwie homq ir`q jwn AsMB ]

ਤਰ੍ਹਾ-ਤਰ੍ਹਾ ਦੇ ਪ੍ਰੋਹਿਤ (ਰਿਤਜਾਨ) ਬੁਲਾ, ਜੋ ਅਮੋਲਕ ਪਦਾਰਥ ਹੋਮ ਕਰਦੇ ਸਨ।

AiDk muinbr jau kIXo ibD pUrb hom bnwie ]

ਬਹੁਤੇ ਮੁਨੀਆਂ ਨੇ ਵਿਧੀ-ਪੂਰਵਕ ਬਣਾ ਕੇ ਜੋ ਬਲੀਆਂ ਹੋਮ ਕੀਤੀਆਂ ਸਨ,

jg kuMfhu qy auTy qb jg purK Akulwie ]50]

(ਉਨ੍ਹਾ ਕਰਕੇ) ਉਦੋਂ ਹੀ ਯੱਗ ਪੁਰਸ਼ ਵਿਆਕੁਲ ਹੋ ਕੇ ਯੱਗ ਕੁੰਡ ਵਿਚੋਂ ਉਠ ਖੜੋਤਾ ॥੫੦॥

KIr pwqR kFwie lY kir dIn inRp ky Awn ]

(ਯੱਗ ਪੁਰਸ਼ ਨੇ) ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਖੀਰ ਦਾ ਬਰਤਨ ਕੱਢ ਕੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਆਣ ਦਿੱਤਾ।

BUp pwie pRsMin BXo ijmu dwrdI lY dwn ]

ਰਾਜਾ ਦਸ਼ਰਥ (ਉਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਕੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ) ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਇਆ, ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾ ਕੰਗਲਾ ਦਾਨ ਲੈ ਕੇ (ਪ੍ਰੰਸਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।

cqR Bwg krXo iqsY inj pwn lY inRprwie ]

ਦਸ਼ਰਥ ਨੇ (ਖੀਰ ਨੂੰ) ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਚਾਰ ਹਿੱਸੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ।

eyk eyk dXo duhU qRIA eyk ko duie Bwie ]51]

ਇਕ-ਇਕ ਹਿੱਸਾ ਦੋਹਾ ਰਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇਕ (ਰਾਣੀ ਸੁਮਿਤ੍ਰਾ) ਨੂੰ ਦੋ ਹਿੱਸੇ ਦੇ ਦਿੱਤੇ ॥੫੧॥

grBvMq BeI iqRXo iqRX CIr ko kir pwn ]

(ਉਸ) ਖੀਰ ਨੂੰ ਪੀਣ ਨਾਲ ਤਿੰਨੋ ਇਸਤਰੀਆਂ ਗਰਭਵਤੀ ਹੋ ਗਈਆਂ।

qwih rwKq BI Blo ds doie mws pRmwn ]

ਬਾਰ੍ਹਾ ਮਹੀਨੇ ਤੱਕ ਉਨ੍ਹਾ ਨੇ ਉਸ (ਗਰਭ) ਨੂੰ ਧਾਰਨ ਕੀਤੀ ਰੱਖਿਆ।

mws iqRaudsmo cFXo qb sMqn hyq auDwr ]

ਤੇਰ੍ਹਵਾ ਮਹੀਨਾ (ਜਦ ਚੜ੍ਹਿਆ ਤਾ ਸੰਤਾ ਦੇ ਉਧਾਰ ਲਈ

rwvxwir pRgt Bey jg Awn rwm Avqwr ]52]

ਰਾਵਣ ਦੇ ਵੈਰੀ ਰਾਮ ਅਵਤਾਰ ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਏ ॥੫੨॥

BrQ lCmn sqRüGn puin Bey qIn kumwr ]

ਫਿਰ ਭਰਤ, ਲਛਮਣ ਤੇ ਸ਼ਤਰੂਘਣ ਤਿੰਨ ਕੁਮਾਰ (ਹੋਰ) ਹੋਏ।

Bwiq Bwiqn bwjIXM inRp rwj bwjn duAwr ]

ਰਾਜੇ ਦੇ ਦੁਆਰ 'ਤੇ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾ ਦੇ ਵਾਜੇ ਵੱਜਣ ਲੱਗੇ।

pwie lwg bulwie ib`pn dIn dwn durMiq ]

ਬ੍ਰਾਹਮਣਾ ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਕੇ (ਉਨ੍ਹਾ ਦੇ) ਪੈਰੀਂ ਲੱਗ ਕੇ ਬਹੁਤ ਦਾਨ ਦਿੱਤੇ।

s`qRü nwsq hoihgy suK pwie hYN sB sMq ]53]

(ਹੁਣ) ਵੈਰੀ ਨਸ਼ਟ ਹੋਣਗੇ ਅਤੇ ਸਭ ਸੰਤ ਸੁਖ ਪਾਣਗੇ ॥੫੩॥

lwl jwl pRvyst irKbr bwj rwj smwj ]

ਲਾਲਾ ਦੇ ਜਾਲਾ ਵਿੱਚ ਸਜੇ ਘੋੜੇ

Bwiq Bwiqn dyq BXo idj pqn ko inRprwj ]

ਅਤੇ ਤਰ੍ਹਾ-ਤਰ੍ਹਾ ਦੇ ਪਦਾਰਥ ਰਿਸ਼ੀਆਂ ਅਤੇ ਸ਼ਿਰੋਮਣੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾ ਨੂੰ ਮਹਾਰਾਜ ਦਸ਼ਰਥ ਨੇ ਦਿੱਤੇ।

dys Aaur ibdys BIqr Taur Taur mhMq ]

ਦੇਸ਼ਾ ਅਤੇ ਪਰਦੇਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਥਾ-ਥਾ ਦੇ ਮਹੰਤ ਨੱਚ ਉੱਠੇ ਸਨ।

nwc nwc auTy sBY jnu Awj lwg bsMq ]54]

(ਉਨ੍ਹਾ ਦੇ ਭਾਣੇ) ਮਾਨੋ ਅੱਜ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੋਲੀ ਮਚ ਗਈ ਹੋਵੇ ॥੫੪॥

ikMkxIn ky jwl BUKiq bwj Aau gjrwj ]

ਘੁੰਘਰੀਆਂ ਦੇ ਜਾਲ ਨਾਲ ਸ਼ਿੰਗਾਰੇ ਹੋਏ ਘੋੜਿਆਂ ਅਤੇ ਹਾਥੀਆਂ ਨੂੰ

swj swj dey idjysn Awj kausl rwj ]

ਸਜਾ-ਸਜਾ ਕੇ ਰਾਜਾ ਦਸ਼ਰਥ ਅੱਜ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾ ਨੂੰ ਦਾਨ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ।

rMk rwj Bey Gny qh rMk rwjn jYs ]

ਜੋ ਮਹਾ ਕੰਗਾਲ ਸਨ ਉਹ ਕੰਗਲੇ ਲੋਕ ਰਾਜਿਆਂ ਵਰਗੇ ਹੋ ਗਏ ਸਨ।

rwm jnmq BXo auqsv AauD pur mY AYs ]55]

ਅਯੁੱਧਿਆ ਵਿੱਚ ਰਾਮ ਦੇ ਜਨਮ ਦਾ ਉਤਸਵ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ॥੫੫॥

duMdB Aaur imRdMg qUr qurMg qwn Anyk ]

ਧੌਂਸੇ, ਮ੍ਰਿਦੰਗ, ਤੂਰ, ਤਰੰਗ ਤੇ ਬੀਨ ਆਦਿ ਅਨੇਕਾ ਵਾਜੇ ਵੱਜਦੇ ਸਨ,

bIn bIn bjMq CIn pRbIn bIn ibsyK ]

ਜਿਨ੍ਹਾ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਬਾਰੀਕ ਆਵਾਜ਼ ਤੇ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣਾਈ ਦਿੰਦੀ ਸੀ।

JwJ bwr qrMg qurhI Byrnwid inXwn ]

ਝੰਝ, ਬਾਰ, ਤਰੰਗ, ਤੁਰੀ, ਭੇਰੀ ਅਤੇ ਸੂਤਰੀ ਨਗਾਰੇ ਵੱਜਦੇ ਸਨ।

moih moih igry Drw pr srb bXom ibvwn ]56]

(ਅਜਿਹੇ) ਰਾਗ ਰੰਗ ਨੂੰ ਸੁਣਕੇ ਸਾਰੇ ਦੇਵਤੇ ਮੋਹਿਤ ਹੋ ਕੇ ਵਿਮਾਨਾ 'ਤੇ ਧਰਤੀ ਤੇ ਡਿੱਗ ਰਹੇ ਸਨ ॥੫੬॥

j`qR q`qR ibdys dysn hoq mMglcwr ]

ਜਿੱਥੇ ਕਿੱਥੇ ਦੇਸ਼ਾ ਵਿਦੇਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਮੰਗਲਾਚਾਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ।

bYiT bYiT krY lgy sb ibpR byd ibcwr ]

ਸਭ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਥਾ-ਥਾ ਬੈਠ ਕੇ ਵੇਦ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝੇ ਹੋਏ ਸਨ।

DUp dIp mhIp gRyh snyh dyq bnwie ]

ਰਾਜ ਭਵਨ ਉੱਤੇ ਧੂਪ ਦੀਪ ਵਿੱਚ (ਲੋਕੀਂ) ਪ੍ਰੇਮ ਦਾ ਤੇਲ ਪਾ ਰਹੇ ਸਨ।

PUil PUil iPrY sBY gx dyv dyvn rwie ]57]

ਗਣ, ਦੇਵਤੇ ਤੇ ਦੇਵ ਰਾਜ (ਇੰਦਰ) ਫੁਲੇ ਫੁਲੇ ਫਿਰ ਰਹੇ ਸਨ ॥੫੭॥

Awj kwj Bey sbY ieh Bwiq bolq bYn ]

ਅੱਜ ਸਾਡੇ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਹੋ ਗਏ ਹਨ-(ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਦੇਵਤੇ) ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਦੇ ਬੋਲ ਬੋਲਦੇ ਸਨ।

BUMm BUr auTI jXq Dun bwj bwjq gYn ]

ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਜੈ-ਜੈ ਕਾਰ ਦੀ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ। ਆਕਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਵਾਜੇ ਵੱਜਦੇ ਸਨ।

AYn AYn Dujw bDI sB bwt bMdnvwr ]

ਘਰ-ਘਰ ਉੱਤੇ ਝੰਡੀਆਂ ਬੰਨ੍ਹੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਰਸਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬੰਧਨਵਾਰ ਸਜੀ ਹੋਈ ਸੀ।

lIp lIp Dry m`lXwgr hwt pwt bjwr ]58]

ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਦੁਕਾਨ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਚੰਦਨ ਨਾਲ ਲਿੰਬ ਪੋਚ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ ॥੫੮॥

swij swij qurMg kMcn dyq dInn dwn ]

ਘੋੜਿਆਂ ਨੂੰ ਸੋਨੇ ਦੇ ਸਾਜ ਨਾਲ ਸਜਾ ਕੇ ਗਰੀਬਾ ਨੂੰ ਦਾਨ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।

msq hsiq dey Anykn ieMdR durd smwn ]

ਅਨੇਕ ਹੀ ਮਸਤ ਹਾਥੀ ਵੀ (ਦਾਨ) ਦਿੱਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ ਜੋ ਇੰਦਰ ਦੇ ਹਾਥੀ ਦੇ ਸਾਮਾਨ ਸਨ।

ikMkxI ky jwl BUKq dey sXMdn su`D ]

ਘੁੰਘਰੀਆਂ ਦੇ ਹਾਰ ਨਾਲ ਸਜੇ ਹੋਏ ਚੰਗੇ ਰਥ ਦਿੱਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ।

gwienn ky pur mno ieh Bwiq Awvq bu`D ]59]

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਮਾਲੂਮ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਮਾਨੋ ਇਹ ਗਵਈਇਆਂ ਦਾ ਹੀ ਸ਼ਹਿਰ ਹੋਵੇ ॥੫੯॥

bwj swj dey ieqy ijh pweIAY nhI pwr ]

ਘੋੜੇ ਅਤੇ ਸਾਮਾਨ ਇੰਨਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਜਿਸ ਦਾ ਅੰਤ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ।

dXos dXos bFY lgXo rnDIr rwmvqwr ]

ਰਣ-ਧੀਰ ਰਾਮ ਅਵਤਾਰ ਦਿਨੋ ਦਿਨ ਵਧਣ ਲੱਗੇ।

ssqR swsqRn kI sBY ibD dIn qwih suDwr ]

ਸ਼ਸ਼ਤ੍ਰ ਅਤੇ ਸ਼ਾਸਤ੍ਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਤਰੀਕੇ ਉਨ੍ਹਾ ਨੂੰ ਸਮਝਾ ਦਿੱਤੇ ਗਏ।

Ast dXosn mo gey lY srb rwmkumwr ]60]

ਅੱਠ ਦਿਨਾ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਾਮ ਕੁਮਾਰ ਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਸਿੱਖ ਲਿਆ ॥੬੦॥

bwn pwn kmwn lY ibhrMq srjU qIr ]

ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਧਨੁੱਸ਼ ਬਾਣ ਲੈ ਕੇ (ਚਾਰੇ ਭਰਾ) ਸੂਰਜੂ ਨਦੀ ਦੇ ਕੰਢੇ ਫਿਰਦੇ ਸਨ।

pIq pIq ipCor kwrn DIr cwrhuM bIr ]

ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਪੀਲੇ-ਪੀਲੇ ਪਟਕੇ ਧਾਰਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਚਾਰੇ ਭਰਾ ਰਣਧੀਰ ਸਨ।

byK byK inRpwn ky ibhrMq bwlk sMg ]

ਰਾਜਿਆਂ ਦੇ ਵੇਸ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਭਰਾ ਬਾਲਕਾ ਨਾਲ ਫਿਰਦੇ ਸਨ।

Bwiq Bwqn ky Dry qn cIr rMg qrMg ]61]

ਤਰ੍ਹਾ-ਤਰ੍ਹਾ ਦੇ ਰੰਗ ਬਰੰਗੇ ਬਸਤ੍ਰ ਤਨ ਉੱਤੇ ਧਾਰਨ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਸਨ ॥੬੧॥

AYis bwq BeI ieqY auh Er ibsÍwimqR ]

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਦੀ ਗੱਲ ਇਧਰ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ (ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ) ਵਿਸ਼ਵਾਮਿੱਤਰ ਨੇ

j`g ko su kirXo ArMBn qoKnwrQ ipqR ]

(ਆਪਣੇ) ਪਿਤਰਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰੰਸਨ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਯੱਗ ਆਰੰਭ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ।

hom kI lY bwsnw auT Dwq dYq durMq ]

ਹੋਮ ਦੀ ਵਾਸਨਾ ਲੈਂਦੇ ਹੀ ਦੈਂਤ ਆ ਕੇ ਆ ਪੈਂਦੇ ਸਨ

lUt Kwq sbY smgrI mwr kUit mhMq ]62]

ਅਤੇ ਸਾਰੀ ਸਾਮਗ੍ਰੀ ਲੁੱਟ ਕੇ ਲੈ ਜਾਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਮਹੰਤ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੁੱਟ ਜਾਦੇ ਸਨ ॥੬੨॥

lUt Kwqh ivKX jy iqn pY kCU n bswie ]

ਯੱਗ ਦੀ ਸਾਮਗ੍ਰੀ ਨੂੰ ਜਿਹੜੇ ਲੁੱਟ ਖਾਦੇ ਸਨ ਉਨ੍ਹਾ ਉੱਤੇ ਮੁਨੀ ਦਾ ਕੋਈ ਵਸ ਨਹੀਂ ਚੱਲਦਾ ਸੀ।

qwk AauDh AwieXo qb ros kY muin rwie ]

ਤਦੋਂ ਸ੍ਰੇਸ਼ਠ ਮੁਨੀ ਕ੍ਰੋਧਵਾਨ ਹੋ ਕੇ ਅਯੁੱਧਿਆ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਦੀ ਆਸ ਨਾਲ ਆਇਆ।

Awie BUpq k`au khw suq dyhu mo kau rwm ]

(ਵਿਸ਼ਵਾਮਿੱਤਰ ਨੇ) ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਆ ਕੇ ਕਿਹਾ- ਮੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਪੁੱਤਰ ਰਾਮ ਦੇ ਦਿਉ,

nwqR qo k`au Bsm kir h`au Awj hI ieh Twm ]63]

ਨਹੀਂ ਤਾ ਤੈਨੂੰ ਇਸੇ ਜਗ੍ਹਾ 'ਤੇ (ਸਰਾਪ ਦੇ ਕੇ) ਭਸਮ ਕਰ ਦਿਆਂਗਾ ॥੬੩॥

kop dyiK munIs k`au inRp pUq qw sMg dIn ]

ਮੁਨੀਸ਼ਵਰ ਦਾ ਕ੍ਰੋਧ ਵੇਖ ਕੇ ਰਾਜੇ ਦਸ਼ਰਥ ਨੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਉਸ ਨਾਲ ਤੋਰ ਦਿੱਤਾ।

j`g mMfl k`au clXo lY qwih sMig pRbIn ]

ਵੱਡਾ ਚਤੁਰ ਮੁਨੀ ਉਸ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਮੰਡਲ ਵਲ ਤੁਰ ਚਲਿਆ। (ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਮੁਨੀ ਨੇ ਕਿਹਾ-)

eyk mwrg dUr hY iek nIAr hY suin rwm ]

ਹੇ ਰਾਮ! ਸੁਣੋ, ਇਕ ਦੂਰ ਦਾ ਰਸਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਕ ਨੇੜੇ ਦਾ,

rwh mwrq rwCsI ijh qwrkw gin nwm ]64]

(ਪਰ ਨੇੜੇ ਦੇ) ਰਾਹ ਵਿੱਚ (ਇਕ) ਰਾਖਸ਼ਣੀ ਮਾਰਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ 'ਤਾੜਕਾ' ਹੈ ॥੬੪॥

jaun mwrg qIr hY iqh rwh cwlhu Awj ]

(ਰਾਮ ਨੇ ਕਿਹਾ-) ਜਿਹੜਾ ਰਸਤਾ ਨੇੜੇ ('ਤੀਰ') ਦਾ ਹੈ, ਅਜ ਉਸੇ ਰਸਤੇ ਚਲੋ।

ic`q icMq n kIjIAY idv dyv ky hYN kwj ]

ਚਿੱਤ ਵਿੱਚ ਰਤਾ ਭਰ ਵੀ ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰੋ। ਇਹ ਦੇਵਤਾ ਸਰੂਪ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਦਾ ਕੰਮ ਹੈ।

bwit cwpY jwq hYN qb lau inswcr Awn ]

(ਉਹ) ਰਸਤੇ ਉੱਤੇ ਖ਼ੁਸ਼ੀ-ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਚਲੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ, ਤਦੋਂ ਰਾਖਸ਼ਣੀ ਆ ਗਈ।

jwhugy kq rwm kih mig roikXo qij kwn ]65]

ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ- ਹੇ ਰਾਮ! (ਬਚ ਕੇ) ਕਿੱਥੇ ਜਾਓਗੇ? ਉਸ ਨੇ ਕਿਸੇ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਛੱਡ ਕੇ ਰਸਤਾ ਰੋਕ ਲਿਆ ॥੬੫॥

dyiK rwm inswcrI gih lIn bwn kmwn ]

ਰਾਖਸ਼ਣੀ ਨੂੰ ਵੇਖਦਿਆਂ ਹੀ ਰਾਮ ਨੇ ਧਨੁਸ਼ ਬਾਣ ਫੜ ਲਿਆ

Bwl mD pRhwirXo sur qwin kwn pRmwn ]

ਅਤੇ ਕੰਨ ਤੱਕ ਖਿੱਚ ਕੇ ਤੀਰ ਉਸ ਦੇ ਮੱਥੇ ਵਿੱਚ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ।

bwn lwgq hI igrI ibsMBwru dyih ibswl ]

ਬਾਣ ਵੱਜਦਿਆਂ ਹੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਦੇਹ ਵਾਲੀ (ਰਾਖਸ਼ਣੀ) ਬੇਸੁੱਧ ਹੋ ਕੇ ਡਿੱਗ ਪਈ।

hwiQ sRI rGunwQ ky BXo pwpnI ko kwl ]66]

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਉਸ ਪਾਪਣੀ ਦਾ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਅੰਤ ਹੋ ਗਿਆ ॥੬੬॥

AYs qwih sMGwr kY kr j`g mMfl mMf ]

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਯੱਗ ਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਕੇ (ਰਾਖੀ ਕਰਨ) ਲੱਗੇ।

Awiegy qb lau inswcr dIh dyie pRcMf ]

ਇਹ ਤਕ ਕੇ ਤਦੋਂ ਵੱਡੇ ਤੇਜ ਵਾਲੇ ਦੋ ਦੈਂਤ ਆ ਗਏ।

Bwij Bwij cly sBY irK TwF By hiT rwm ]

(ਜਿਨ੍ਹਾ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ) ਸਾਰਿਆਂ ਰਿਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਭਾਜੜ ਪੈ ਗਈ, ਪਰ ਹੱਠ ਵਾਲੇ ਰਾਮ ਉਥੇ ਹੀ ਖੜੋਤੇ ਰਹੇ।

ju`D kRü`D kirXo iqhUM iqh Taur sorh jwm ]67]

(ਉਨ੍ਹਾ ਨੇ) ਕ੍ਰੋਧ ਕਰਕੇ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਉੱਤੇ ਸੋਲ੍ਹਾ ਪਹਿਰ ਤੱਕ ਯੁੱਧ ਕੀਤਾ ॥੬੭॥

mwr mwr pukwr dwnv ssqR AsqR sMBwir ]

(ਆਪੋ ਆਪਣੇ) ਸਸ਼ਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਦੈਂਤ ਮਾਰੋ-ਮਾਰੋ ਪੁਕਾਰਦੇ ਸਨ।

bwn pwn kmwn k`au Dir qbr iq`C kuTwir ]

ਉਨ੍ਹਾ ਦੇ ਹੱਥਾ ਵਿੱਚ ਧਨੁਸ਼ ਬਾਣ, ਤਿੱਖੇ ਗੰਡਾਸੇ ਅਤੇ ਕੁਹਾੜੇ ਫੜੇ ਹੋਏ ਸਨ।

Goir Goir dso idsw nih sUrbIr pRmwQ ]

ਦਸਾ ਦਿਸ਼ਾਵਾ ਵਿੱਚ ਸੂਰਵੀਰਾ ਨੇ ਘੇਰਾ ਘੱਤਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।

Awie kY jUJy sbY rx rwm eykl swQ ]68]

ਇਕੱਲੇ ਰਾਮ ਨਾਲ ਆ ਕੇ ਸਾਰੇ ਸੂਰਮੇ ਰਣ-ਭੂਮੀ ਵਿੱਚ ਲੜ ਰਹੇ ਸਨ ॥੬੮॥

rswvl CMd ]

ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ

rxM pyiK rwmM ]

ਰਣ-ਭੂਮੀ ਵਿੱਚ ਧਰਮ ਸਥਾਨ ਦੇ ਝੰਡੇ ਵਾਗ

DujM Drm DwmM ]

ਰਾਮ (ਅਡੋਲ) ਦਿਸ ਰਹੇ ਸਨ।

chUM Er FUky ]

ਚੌਹਾ ਪਾਸਿਆਂ ਤੋਂ (ਰਾਖਸ਼ ਨੇੜੇ) ਢੁੱਕੇ ਹੋਏ ਸਨ

muKM mwr kUky ]69]

ਅਤੇ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਮਾਰੋ ਮਾਰੋ ਬੋਲ ਰਹੇ ਸਨ ॥੬੯॥

bjy Gor bwjy ]

ਘੋਰ ਵਾਜੇ ਵੱਜਦੇ ਸਨ।

DuxM myG lwjy ]

(ਜਿਨ੍ਹਾ ਦੀ) ਆਵਾਜ਼ ਅੱਗੇ ਬੱਦਲ (ਦੀ ਧੁਨੀ) ਲੱਜਾ ਰਹੀ ਸੀ।

JMfw g`f gwVy ]

ਪੱਕੇ ਝੰਡੇ ਗਡ ਕੇ

mMfy bYr bwVy ]70]

ਵੈਰ ਵਧਾ ਕੇ ਲੜ ਰਹੇ ਸਨ ॥੭੦॥

kV`ky kmwxM ]

ਕਮਾਨਾ ਕੜਕਦੀਆਂ ਸਨ,

JV`ky ikRpwxM ]

ਤਲਵਾਰਾ ਝਟਕਦੀਆਂ ਸਨ।

Flw Fu`k FwlY ]

ਢਾਲਾ ਤੋਂ ਢੁੱਕ-ਢੁੱਕ ਕੇ ਸ਼ਬਦ ਹੁੰਦੇ ਸਨ

clI pIq pwlY ]71]

ਅਤੇ ਤਲਵਾਰਾ ਚਲਦੀਆਂ ਸਨ ॥੭੧॥

rxM rMg r`qy ]

(ਯੋਧੇ) ਰਣ-ਰੰਗ ਵਿੱਚ (ਇਉਾਂ) ਰਤੇ ਹੋਏ ਸਨ,

mno m`l m`qy ]

ਮਾਨੋ ਮਸਤ ਮਲ ਫਿਰਦੇ ਹੋਣ।

srM Dwr brKy ]

ਤੀਰਾ ਦਾ ਮੀਂਹ ਵਸਦਾ ਸੀ।

mihKuAws krKY ]72]

ਵੱਡਿਆਂ ਧਨੁਸ਼ਾ ਨੂੰ ਖਿੱਚਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ॥੭੨॥

krI bwn brKw ]

ਤੀਰਾ ਦੀ ਬਰਖਾ ਕਰਦੇ ਸਨ।

suxy jIq krKw ]

ਜਿੱਤ ਦੇ ਗੀਤ ਸੁਣਦੇ ਸਨ।

subwhM mrIcM ]

ਸੁਬਾਹੂ ਅਤੇ ਮਰੀਚ ਦੈਂਤ ਮੌਤ ਦੀ ਇੱਛਾ ਕਰਕੇ

cly bwC mIcM ]73]

(ਰਾਮ ਦੇ) ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਗਏ ॥੭੩॥

iekY bwr tUty ]

ਦੋਵੇਾਂ ਦੈਂਤ ਇਕੋ ਵਾਰ (ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ) ਟੁੱਟ ਕੇ ਆ ਪਏ,

mno bwj CUty ]

ਮਾਨੋ ਬਾਜ ਛੁੱਟ ਕੇ ਆਏ ਹੋਣ।

lXo Goir rwmM ]

(ਇਉਾਂ) ਰਾਮ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ

ssM jym kwmM ]74]

ਜਿਵੇਾਂ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਨੂੰ ਕਾਮਦੇਵ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ ਸੀ ॥੭੪॥

iGrXo dYq sYxM ]

ਇਉਾਂ ਦੈਂਤ ਦੀ ਸੈਨਾ ਨੇ (ਰਾਮ ਨੂੰ) ਘੇਰ ਲਿਆ

ijmM rudR mYxM ]

ਜਿਵੇਾਂ ਰੁਦ੍ਰ ਨੂੰ ਕਾਮ ਨੇ ਘੇਰਿਆ ਸੀ।

ruky rwm jMgM ]

ਰਾਮ ਜੀ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਇਉਾਂ ਡੱਟੇ ਹੋਏ ਸਨ

mno isMD gMgM ]75]

ਮਾਨੋ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਗੰਗਾ ਮਿਲੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ॥੭੫॥

rxM rwm b`jy ]

ਰਣ ਵਿੱਚ ਰਾਮ ਲਲਕਾਰਦੇ ਸਨ,

DuxM myG l`jy ]

(ਜਿਸ ਅੱਗੇ) ਬੱਦਲਾ ਦੀ ਧੁਨ ਸਰਮਸਾਰ ਹੁੰਦੀ ਸੀ।

ruly q`C mu`CM ]

ਵੱਢੇ ਟੁੱਕੇ (ਸੂਰਮੇ) ਰੁਲ ਰਹੇ ਸਨ।

igry sUr sÍ`CM ]76]

ਸ੍ਰੇਸ਼ਠ ਸੂਰਮੇ ਡਿੱਗੇ ਹੋਏ ਸਨ ॥੭੬॥

clY AYNT mu`CYN ]

(ਰਾਖਸ਼) ਮੁੱਛਾ ਨੂੰ ਵੱਟ ਚੜ੍ਹਾ ਕੇ ਚਲੇ ਆਉਾਂਦੇ ਸਨ,

khw rwm pu`CYN ]

ਪੁੱਛਦੇ ਸਨ-ਰਾਮ ਕਿੱਥੇ ਹੈ?

AbY hwiQ lwgy ]

ਜੇ ਹੁਣ (ਸਾਡੇ) ਹੱਥ ਲੱਗ ਜਾਏ

khw jwhu BwgY ]77]

ਤਾ ਫਿਰ ਕਿੱਥੇ ਭੱਜ ਕੇ ਜਾਏਗਾ ॥੭੭॥

irpM pyK rwmM ]

ਰਾਮ ਨੇ ਵੈਰੀ ਨੂੰ ਵੇਖ ਲਿਆ

hiTXo Drm DwmM ]

ਅਤੇ ਧਰਮ-ਧਾਮ ਸਰੂਪ (ਰਾਮ) ਡੱਟ ਗਏ।

krY nYx rwqM ]

(ਉਸ ਨੇ ਰੋਹ ਨਾਲ) ਨੈਣ ਲਾਲ ਕਰ ਲਏ,

Dnur byd gXwqM ]78]

ਉਹ ਧਨੁਰ ਵੇਦ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ॥੭੮॥

DnM augR kriKXo ]

ਰਾਮ ਨੇ ਕਠੋਰ ਧਨੁਸ਼ ਨੂੰ ਖਿੱਚਿਆ

srMDwr briKXo ]

ਅਤੇ ਤੀਰਾ ਦੀ ਬਰਖਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।

hxI s`qR sYxM ]

ਵੈਰੀ ਸੈਨਾ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ।

hsy dyv gYxM ]79]

(ਇਹ ਵੇਖ ਕੇ) ਆਕਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਦੇਵਤੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੇ ॥੭੯॥

BjI srb sYxM ]

ਸਾਰੀ ਸੈਨਾ ਭੱਜ ਗਈ।

lKI mRIc nYxM ]

ਮਾਰੀਚ ਨੇ (ਆਪਣੀ) ਅੱਖੀਂ ਵੇਖ ਲਿਆ।

iPirXo ros pRyirXo ]

ਫਿਰ (ਉਸ ਨੇ ਸੈਨਾ ਨੂੰ) ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਇੰਜ ਪ੍ਰੇਰਿਆ

mno swp CyVXo ]80]

ਮਾਨੋ ਸੱਪ ਨੂੰ ਛੇੜਿਆ ਹੋਵੇ ॥੮੦॥

hixXo rwm bwxM ]

ਰਾਮ ਨੇ (ਉਸ ਨੂੰ) ਬਾਣ ਮਾਰਿਆ

kirXo isMD pXwxM ]

(ਜਿਸ ਦੇ ਨਾਲ ਮਾਰੀਚ) ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਕੰਢੇ ਜਾ ਡਿੱਗਿਆ।

qijXo rwj dysM ]

(ਉਸ ਨੇ ਇਸ) ਦੇਸ਼ ਦਾ ਰਾਜ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ

ilXo jog BysM ]81]

ਅਤੇ ਯੋਗ ਤੇ ਭੇਸ ਨੂੰ ਧਾਰਨ ਕਰ ਲਿਆ ॥੮੧॥

su bsqRM auqwry ]

ਸੁੰਦਰ ਬਸਤ੍ਰ (ਮਾਰੀਚ ਨੇ) ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੇ

Bgvy bsqR Dwry ]

ਅਤੇ ਭਗਵੇਾਂ ਬਸਤ੍ਰ ਪਾ ਲਏ।

bsXo lMk bwgM ]

ਲੰਕਾ ਦੇ ਬਾਗ਼ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਵਸਣ ਲੱਗਾ

punr dRoh iqAwgM ]82]

ਅਤੇ ਫਿਰ ਰਾਮ ਨਾਲ ਵੈਰ ਕਰਨਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ॥੮੨॥

srosM subwhM ]

ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਸੁਬਾਹੂ

cVXo lY ispwhM ]

ਸੈਨਾ ਲੈ ਕੇ ਚੜ੍ਹ ਆਇਆ।

TtXo Awx juDM ]

(ਉਸ ਨੇ) ਆ ਕੇ ਯੁੱਧ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ

BXo nwd au`DM ]83]

ਅਤੇ ਭਿਆਨਕ ਰੌਲਾ ਪੈ ਗਿਆ ॥੮੩॥

suBM sYx swjI ]

ਉਸ ਨੇ ਸੋਹਣੀ ਸੈਨਾ ਸਜਾਈ ਹੋਈ ਸੀ।

qury quMd qwjI ]

ਤੇਜ਼ ਚਾਲ ਵਾਲੇ ਘੋੜੇ ਭੱਜ ਰਹੇ ਸਨ।

gjw jUh g`jy ]

ਹਾਥੀਆਂ ਦੇ ਦਲ ਚਿੰਘਾੜਦੇ ਸਨ,

DuxM myG l`jy ]84]

(ਜਿਨ੍ਹਾ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਅੱਗੇ) ਬੱਦਲਾ ਦੀ ਧੁਨ ਲੱਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ॥੮੪॥

Fkw Fu`k FwlM ]

ਢਾਲਾ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਢੱਕ-ਢੱਕ ਕਰਕੇ ਵੱਜਣ ਲੱਗੀਆਂ,

suBI pIq lwlM ]

(ਉਹ) ਲਾਲ ਪੀਲੇ ਰੰਗਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ੋਭਾ ਪਾ ਰਹੀਆਂ ਸਨ।

ghy ssqR au`Ty ]

ਯੋਧੇ ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਫੜ ਕੇ ਡਟੇ ਹੋਏ ਸਨ

srMDwr bu`Ty ]85]

ਅਤੇ ਤੀਰਾ ਦਾ ਮੀਂਹ ਵਸਾ ਰਹੇ ਸਨ ॥੮੫॥

bhY Agn AsqRM ]

ਅਗਨਿ-ਅਸਤ੍ਰ ਚਲਦੇ ਸਨ

Cuty srb ssqRM ]

ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਵੀ ਚਲਦੇ ਸਨ।

rMgy sRox AYsy ]

ਲਹੂ ਨਾਲ ਰੰਗੇ ਹੋਏ (ਸੂਰਮੇ) ਇਉਾਂ ਲੱਗਦੇ ਸਨ

cVy bXwh jYsy ]86]

ਜਿਉਾਂ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹੇ ਹਨ ॥੮੬॥

GxY Gwie GUmy ]

ਬਹੁਤੇ (ਸੂਰਮੇ) ਘਾਇਲ ਹੋ ਕੇ (ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ) ਘੁੰਮਦੇ ਸਨ,

mdI jYs JUmy ]

ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾ ਸ਼ਰਾਬੀ ਝੂਮਦੇ ਹਨ।

ghy bIr AYsy ]

ਸੂਰਮੇ ਇੰਜ ਸ਼ੋਭ ਰਹੇ ਸਨ

PulY PUl jYsy ]87]

ਜਿਵੇਾਂ ਫੁੱਲ ਖਿੜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ॥੮੭॥

hiTXo dwnvysM ]

ਦੈਂਤ ਰਾਜਾ

BXo Awp BysM ]

(ਸੁਬਾਹੂ- ਹੱਠ ਨਾਲ ਤੱਤਪਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।

bjy Gor bwjy ]

ਘੋਰ ਵਾਜੇ ਵੱਜਦੇ ਸਨ।

DuxM A`BR lwjy ]88]

(ਜਿਨ੍ਹਾ ਦੀ) ਧੁਨ ਅੱਗੋਂ ਬੱਦਲ ਵੀ ਲਜਾਦੇ ਸਨ ॥੮੮॥

rQI nwg kUty ]

ਰੱਥਾ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਹਾਥੀ (ਨਾਗ) ਮਾਰ ਸੁੱਟੇ ਸਨ।

iPrYN bwj CUtY ]

ਘੋੜੇ ਛੁੱਟੇ ਫਿਰਦੇ ਸਨ।

BXo ju`D BwrI ]

ਭਾਰਾ ਯੁੱਧ ਹੋਇਆ ਸੀ।

CutI rudR qwrI ]89]

(ਜਿਸ ਕਰਕੇ) ਸ਼ਿਵ ਦੀ ਸਮਾਧੀ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗਈ ਸੀ ॥੮੯॥

bjy GMt ByrI ]

ਘੰਟੇ ਤੇ ਭੇਰੀਆਂ ਵੱਜਦੇ ਸਨ,

fhy fwm fyrI ]

(ਜਿਨ੍ਹਾ ਤੋਂ) ਡੰਮ-ਡੰਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਿਕਲਦੀ ਸੀ।

rxMky inswxM ]

ਧੌਂਸੇ ਗੂੰਜਦੇ ਸਨ

kxMCy ikkwxM ]90]

ਅਤੇ ਘੋੜੇ ਹਿਣਕਦੇ ਸਨ ॥੯੦॥

Dhw DUh DopM ]

ਤਲਵਾਰਾ (ਧੋਪ) ਦੇ ਵੱਜਣ ਨਾਲ ਧੂੰਹਾ-ਧੂੰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਹੁੰਦੀ ਸੀ,

tkw tUk topM ]

ਟੱਕਾ-ਟੱਕ' ਕਰਕੇ ਟੋਪ ਟੁੱਟਦੇ ਸਨ।

kty crm brmM ]

ਢਾਲਾ ਅਤੇ ਕਵਚ ਕਟੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ

pilXo C`qR DrmM ]91]

ਅਤੇ (ਯੋਧੇ) ਛੱਤ੍ਰੀ ਧਰਮ ਪਾਲ ਰਹੇ ਸਨ ॥੯੧॥

BXo duMd ju`DM ]

(ਰਾਮ ਤੇ ਸੁਬਾਹੂ) ਦਾ ਦੁਅੰਦ ਯੁੱਧ ਹੋਇਆ,

BrXo rwm kRü`DM ]

ਰਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਨਾਲ ਭਰ ਗਏ।

ktI dust bwhM ]

(ਉਨ੍ਹਾ ਨੇ) ਦੁਸ਼ਟ ਦੀ ਬਾਹ ਕੱਟ ਦਿੱਤੀ

sMGwrXo subwhM ]92]

ਅਤੇ (ਅੰਤ ਨੂੰ) ਸੁਬਾਹੂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ॥੯੨॥

qRsY dYq Bwjy ]

ਡਰਦੇ ਹੋਏ ਦੈਂਤ ਭੱਜ ਗਏ ਸਨ

rxM rwm gwjy ]

ਅਤੇ ਰਣ ਵਿੱਚ ਰਾਮ ਗੱਜਦੇ ਸਨ

BuAM Bwr auqwirXo ]

(ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ) ਉਨ੍ਹਾ ਨੇ ਧਰਤੀ ਦਾ ਭਾਰ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ

irKIsM aubwirXo ]93]

ਅਤੇ ਰਿਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਬਚਾ ਲਿਆ ॥੯੩॥

sBY swD hrKy ]

ਸਾਰੇ ਸਾਧ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਗਏ

Bey jIq krKy ]

ਅਤੇ ਜਿੱਤ ਦੇ ਗੀਤ ਗਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ।

krY dyv Arcw ]

ਦੇਵਤੇ (ਰਾਮ ਦੀ) ਪੂਜਾ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ

rrY byd crcw ]94]

ਅਤੇ ਵੇਦ-ਚਰਚਾ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ॥੯੪॥

BXo j`g pUrM ]

(ਵਿਸ਼ਵਾਮਿੱਤਰ ਦਾ) ਯੱਗ ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ

gey pwp dUrM ]

ਅਤੇ ਪਾਪ ਦੂਰ ਹੋ ਗਏ ।

surM srb hrKy ]

ਸਾਰੇ ਦੇਵਤੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਗਏ

DnMDwr brKy ]95]

ਅਤੇ ਧਨ ਦੀ ਵਰਖਾ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ॥੯੫॥

ieiq sRI bicqR nwtk gRMQy rwmwvqwry kQw subwh mrIc bDh jgX sMpUrn krnM smwpqm ]

ਇਥੇ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥ ਦੇ ਰਾਮਾਵਤਾਰ ਦੀ ਕਥਾ ਵਿੱਚ ਸੁਬਾਹੂ ਮਰੀਚ ਬਧ ਅਤੇ ਯੋਗ ਸੰਪੂਰਨ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਾਪਤੀ।

Bookmarks Ab mY kho rwm Avqwrw ] ibsnwdk dyv lyK ibmnM ] kCu pRwn rhy iqh m`D qnM ] ibn c`C BUp doaU qwq mwq ] k`h kho puqR lwgI Avwr ] h`au puqR Gwq qv bRhmxys ] ijm qjy pRwx hm suiq ibCoih ] qb chI BUp hauW jroN Awj ] qb BeI dyv bwnI bnwie ] nicMq BUp icMq Dwm rwm rwie Awie hYN ] jIq jIq inRpM nrysur s`qR im`qR bulwie ] rxM pyiK rwmM ]